بیوگرافی علیرضا رئیسی
چـقـدر مفـید بـود ؟

biyografi alirezaraesi irnab ir بیوگرافی علیرضا رئیسی

علیرضا رئیسی متولد ۱۳۶۱ در تهران، بازیگر است

او تحصیلات دانشگاهی خود را در خارج از کشور در حوزه هنریو بازیگری به اتمام رسانده است، چهره او همواره یادآور پدر و پسری با رضا عطاران در سریال دنیای شیرین می اندازد.

شروع فعالیت

وقتی ۶ ساله بود اولین بار در مجموعه پاتال و آرزوهای کوچک به کارگردانی مسعود کرامتی بازی کرد، اما یکی از خاطره انگیز ترین بازی وی در سریال دنیای شیرین در سال ۱۳۷۶ به کارگردانی بهروز بقائی بود، او در این سریال نقش پسر رضا عطاران رو بازی میکرد

تحصیلات خارج از کشور

در ۱۸ سالگی کم کار شدم در دوران بی‌ کاری به سراغ ادامه تحصیل در خارج از کشور رفتم تا بتوانم با فرم و دانش جدید فعالیت جدیدی را در عرصه بازیگری آغاز کنم.

مشهور شدن در کودکی

چندان چیز جالبی نبود و من از این حس فراری بودم

از سن پایین از ۶، ۷‌سالگی هرجا می‌رفتم یکی لپم را می‌کشید، یکی موهایم را می‌کشید و این ابراز علاقه‌ ها با من بزرگ‌تر شد. ۱۷ سالم که شد دیگر کسی لپم را نمی‌کشید ولی امضا و عکس و اگر راستش را بخواهید واقعا خسته‌ ام کرد در مدرسه هم خیلی روزهای خوبی نداشتم البته عملا مدرسه نمی‌ رفتم هماهنگ شده بود و من فقط می‌ رفتم و امتحان می‌ دادم

اما یک روز من را بالا بردند و جلوی ۵۰۰-۴۰۰ تا بچه گفتند این سوپراستار است، فیلم بازی می‌ کند همه هم دوستش دارند ولی معدلش ۱۲ است ! خیلی شرایط بدی بود
ازدواج

علیرضا رئیسی ازدواج کرده و صاحب یک دختر بنام شانا می باشد

بازگشت به بازیگری

در چند سال گذشته که به ایران برگشتم

در آثاری مثل «شاید برای شما اتفاق بیفتد»، «مرخصی شب عید» و چندتای دیگه نقش‌ آفرینی کردم همچنین در فیلم سینمایی «۳۶۰ درجه» به کارگردانی سام قریبیان نیز حضور داشتم.

biyografi alirezaraesi irnab ir بیوگرافی علیرضا رئیسی

بیوگرافی علیرضا رئیسی

خاطره اولین دستمزد

من در ۶ سالگی برای اولین فیلم سینمایی که ۳ ماه تابستان حداقل روزی ۱۲-۱۰ ساعت سر کار بودم؛ یک دوربین عکاسی، یک اسکیت پلاستیکی با یک ماشین دستمزد گرفتم خب آن موقع اصلا رسم نبود که در سینما به بچه‌ها دستمزد بدهند. من جزو کسانی بودم که بحث دستمزد برای بچه‌ها را خودم راه انداختم !

برای فیلم دوم که سراغم آمدند گفتم من دستمزد می‌خواهم به خاطر اسباب‌بازی بازی نمی‌کنم! چون من هم دارم مثل بقیه کار می‌کنم… سال ۶۸ برای مدرسه پیرمردها ۵۰ هزار تومان دستمزد گرفتم! یادم است که همان موقع همه بچه‌ها را دعوت کردم به بستنی


دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *