آمپول تتراکوزاکتاید

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

• جهت اهداف تشخیصی (تشخیص نارسایی بخش قشری غده آدرنال)

بالغین: تست اولیه براساس سنجش غلظت کورتیزول پلاسمایی بلافاصله قبل و دقیقا ۳۰ دقیقه پس از تزریق ۲۵۰ میکروگرم تتراکوزاکتاید به صورت عضلانی یا وریدی انجام می شود. در صورتی که افزایش در غلظت پلاسمایی کورتیزول به میزان حداقل ۲۰۰ نانومول بر لیتر (یا ۷۰ میلی گرم بر لیتر) مشاهده شود، عملکرد آدرنوکورتیکال را می توان نرمال تلقی کرد.

کودکان: دوز وریدی پیشنهادی ۲۵۰ میکروگرم دارو به ازای هر ۱٫۷۲ مترمکعب می باشد.

• تست به روش طولانی اثر (در صورت مشکوک بودن پاسخ تست اولیه)

بالغین: ۱ میلی گرم تتراکوزاکتاید به صورت عضلانی تجویز می گردد. در صورتی که غلظت پلاسمایی کورتیزول بین ۱۰۰۰ تا ۱۸۰۰ نانومول بر لیتر در عرض ۵ ساعت پس از تزریق افزایش یابد، عملکرد آدرنوکورتیکال نرمال تلقی می شود. انجام روش سه روزه که از طریق تجویز دارو هر صبح صورت می گیرد نیز می تواند نارسایی آدرنوکورتیکال اولیه و ثانویه را از هم افتراق دهد.

• جهت اهداف درمانی

بالغین: دوز اولیه معمول ۱ میلی گرم روزانه (یا ۱ میلی گرم هر ۱۲ ساعت در موارد حاد) است که پس از کنترل علائم حاد به دوز ۰٫۵ تا ۱ میلی گرم هر ۲ تا ۳ روز یا ۱ میلی گرم هفتگی کاهش داده می شود.

کودکان ۳ تا ۵ سال: دوز اولیه ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم روزانه به صورت عضلانی تجوبز می شود و سپس هر ۲ تا ۸ روز به صورت دوز نگهدارنده تجویز می گردد.

کودکان ۵ تا ۱۲ سال: دوزاژ دارو ۰٫۲۵ تا ۱ میلی گرم است.