دریاچه صورتی ایران
تالاب لیپار دریاچه صورتی ایران در شهر چابهار
تالاب لیپار در چابهار تالابی منحصر به فرد
چابهار شهری بندری که همانطور که از نامش مشخص است شهری با آب و هوای بهاری است که از نظر اقتصادی و گردشگری بسیار مورد توجه عموم مردم دارد. این شهر سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سمت خود جذب می کند و دلیل آن هم وجود جاذبه های منحصر به فردی است که در این منطقه وجود دارد.
همانطور که در بالا هم اشاره کردیم، تالاب لیپار یکی از جاذبه های منحصر به فردی است که در کرانه دریای عمان ایران قرار دارد و تنها چهار نمونه ی مشابه از آن در سراسر جهان مشاهده شده است. این دریاچه به دلیل رنگ صورتی که دارد بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از نظر زیست محیطی بسیار امن و فوق برای تعداد زیادی از گونههای جانوری به شمار میروند؛ ولی بعضی از این تالابها در دیگر نقاط جهان که شاید شمارشان به تعداد انگشتان یک دست باشند، به دلیل رنگ خاص خود از بقیه متمایز شدهاند. آب این تالابها بنا به دلیل وجود باکتریها و پلانکتونهای گیاهی به رنگ شیر – توت فرنگی است و از اینرو، برای نوشیدن به نظر مناسب می رسند، ولی در واقعیت جزو شورترین آبگیرهای جهان هستند. به شدت توصیه می شود که این آب را میل نکنید.
پوشش گیاهی تالاب لیپار در چابهار
این منطقه به دلیل موقعیت جرافیایی که دارد شرایط مناسبی را برای رویش و پرورش گونه های مختلفی از بلوط و گزنه را دارد که این گیاهان در آب این تالاب رشد می کنند و صحنه ی فوق العاده زیبایی را پدید می آورد که نمونه آن نه تنها در ایران بلکه در جهان بسیار کم دیده شده است.
دشتی در کنار این تالاب قرار دارد که اهالی این منطقه به آن عروس چابهار نیز می گویند. در زبان بلوچستانی دشتان به معنای دختران جوانی است که هنوز ازدواج نکرده اند. دلیل نام گذاری این منطقه هم به این نام درختان سرسبز و جوانی است که در آن وجود دارد.
دلیل صورتی بودن تالاب لیپار در چابهار
همانطور که گفتیم رنگ صورتی این تالاب به دلیل وجود فراروان پلانکتون های گیاهی است که در آن وجود دارد و به رنگ قرمز دیده می شود. چیزی حدود ۹۰ درصد از پلانکتون های گیاهی در این حوزه دیده می شوند. وفور مواد آلی و معدنی ای که از طریق رودخانه و خورهای متصل به خلیج به این حوزه نیز هدایت می شوند. همین موضوع خود سبب افزایش زیاد تولیدات بیولوژیکی در بعضی از فصول می شود، به طوری که این عوامل به همراه جریانات دریایی حاصل از طوفانهای مونسون که از ویژگیهای منحصربهفرد حوزه اقیانوسی دریای عمان است، موجب افزایش بیش از حد تعداد پلانکتونهای گیاهی در ماههای بعد از فصل مونسون (از اواسط خرداد تا اواسط شهریور ) میشود؛ این تعداد در آذرماه به حداکثر میزان خود میرسد.
در ماههای بهمن، اسفند، فروردین، شهریور و مهر شاهد پدیده جزر و مد قرمز در منطقه خلیج گواتر هستیم که عامل اصلی آن گونه نوکتیلوکا میلیاروس است که در ماههای بهمن، اسفند و فروردین تعداد آن به شدت افزایش مییابد. فرآیند «رد تاید» یا «کشند قرمز» از جمله فرآیندهای بیولوژیکی در محیطهای آبی است که توسط پلانکتونهای گیاهی به وقوع میپیوندد و نقش عمدهای در زنجیرههای غذایی و انرژی در اکوسیستمهای آبی این منطقه دارد.
تاكنون ۹۳ گونه پلانكتون گیاهی، ۳۱ گروه پلانكتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرمتنان، ۸۵ گونه انواع ماهی، ۲۴ گونه از سخت پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از جلبکها در آن شناسایی شدهاند.