اعمال شب و روز نیمه شعبان

ابو یحیى می‌گوید: به مولاى خود امام صادق(ع) گفتم: بهترین دعاها در شب نیمه شعبان کدام است فرمود: هرگاه نماز عشا را بجا آوردى، دو رکعت نماز بخوان‏ در رکعت اول سوره«حمد» و سوره «کافرون»و در رکعت دوم سوره«حمد» و سوره«توحید» را بخوان.

شب «نیمه شعبان» شب بسیار مبارکى است، از امام صادق(ع) روایت شده که از امام باقر(ع) از فضیلت شب نیمه‏ شعبان سؤال شد، ایشان فرمود: این شب پس از شب قدر برترین شب‌هاست. در این شب خدا فضل خود را بر بندگان سرازیر می‌کند و آنان را به بخشش و کرم خویش می‌آمرزد،پس در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن‏ بکوشید و آن شبى است که خدا به ذات مقدّس خود سوگند یاد کرده، که سائلى را از درگاه خویش با دست خالى بازنگرداند مادام که انجام معصیتى را درخواست نکند. شب نیمه شعبان شبى است که حق تعالى آن را براى ما قرار داد و در عوض‏ شب قدر که آن را مخصوص پیامبر اکرم(ص) فرمود: پس در دعاى و ثنا بر خداى تعالى کوشش کنید… .

از جمله برکات این شب مبارک، ولادت با سعادت حضرت سلطان عصر امام زمان ارواحنا له الفداء است‏ که در سحر چنین شبى در سال ۲۵۵ هجرى قمرى در سرّمن ‏رأى[سامراى کنونى]واقع شد و باعث فزونى‏ شرافت این شب مبارک شد.

براى این شب چند عمل وارد شده است:

اوّل: غسل کردن که باعث تخفیف گناهان است.

دوّم: شب‌زنده‌‏دارى به نماز و دعا و استغفار، چنان‏که امام زین العابدین(ع) انجام می‌‏دادند و در روایت آمده: هرکه این‏ شب را به راز و نیاز و بپردازد دل او نمیرد در روزى که دل‌ها بمیرند.

سوّم: زیارت امام حسین(ع) که افضل اعمال این شب است و باعث آمرزش گناهان است و هرکه میل دارد تا ارواح ۱۲۴ هزار پیامبر با او دست آشنایى دهند، در این شب امام حسین(ع) را زیارت کند؛ کم‏ترین حدّ زیارت آن حضرت این است که‏ بر بالاى بامى برآید و به جانب راست و چپ نظر کند، سپس سر به جانب آسمان برآرد و با این کلمات حضرت را زیارت کند:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛

درود بر تو اى ابا عبد اللّه، درود و رحمت و برکات خدا بر تو

و هرکس در هر کجا باشد و در هر زمان آن حضرت را به این شیوه زیارت کند، امید است که پاداش حجّ و عمره براى او نوشته شود.

چهارم: خواندن دعایى که شیخ و سیّد نقل کرده‌‏اند و به منزله زیارت امام زمان(عج) است:

اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنَا [هَذِهِ‏] وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِی قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلا فَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ صِدْقا وَ عَدْلا لا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِکَ وَ لا مُعَقِّبَ لِآیَاتِکَ نُورُکَ الْمُتَأَلِّقُ وَ ضِیَاؤُکَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فِی طَخْیَاءِ الدَّیْجُورِ الْغَائِبُ الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ کَرُمَ مَحْتِدُهُ وَ الْمَلائِکَةُ شُهَّدُهُ وَ اللَّهُ نَاصِرُهُ وَ مُؤَیِّدُهُ إِذَا آنَ مِیعَادُهُ وَ الْمَلائِکَةُ [فَالْمَلائِکَةُ] أَمْدَادُهُ سَیْفُ اللَّهِ الَّذِی لا یَنْبُو وَ نُورُهُ الَّذِی لا یَخْبُو وَ ذُو الْحِلْمِ الَّذِی لا یَصْبُو مَدَارُ الدَّهْرِ وَ نَوَامِیسُ الْعَصْرِ وَ وُلاةُ الْأَمْرِ وَ الْمُنَزَّلُ عَلَیْهِمْ مَا یَتَنَزَّلُ [یَنْزِلُ‏] فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ؛

خداى به حق این شب و مولود در آن،و به حق حجتّت و موعود او، که به فضیلتش فضیلت دیگرى را قرین ساختى، پس کامل شد کلمه‏‌ات به راستى و عدالت، براى کلماتت دگرگون سازى نیست و براى آیاتت پس زنده‏‌اى وجود ندارد، نور درخشانت و پرتو فروزانت و نشانه روشنت در شب تاریک، آن غایب پوشیده از نظر، که عظیم بوده ولادتش و شریف است اصل و نسبش، فرشتگان گواه اویند و خدا یاور و تأیید کننده‏‌اش آنگاه که وعده ظهورش‏ سر رسد و فرشتگان مددکاران اویند، شمشیر خداست که کند نشود و نور حق است که خاموش نشود و با بردبارى است که‏ کارى بی‌منطق انجام ندهند، مدار روزگار است.[پدرانش]نوامیس عصر،و متولّیان حکومت حق‏‌اند،نازل شده بر آنان آنچه در شب قدر نازل می‌‏شود،

وَ أَصْحَابُ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ تَرَاجِمَةُ وَحْیِهِ وَ وُلاةُ أَمْرِهِ وَ نَهْیِهِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى خَاتِمِهِمْ وَ قَائِمِهِمْ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ اللَّهُمَّ وَ أَدْرِکْ بِنَا أَیَّامَهُ وَ ظُهُورَهُ وَ قِیَامَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ اقْرِنْ ثَارَنَا بِثَارِهِ وَ اکْتُبْنَا فِی أَعْوَانِهِ وَ خُلَصَائِهِ وَ أَحْیِنَا فِی دَوْلَتِهِ نَاعِمِینَ وَ بِصُحْبَتِهِ غَانِمِینَ وَ بِحَقِّهِ قَائِمِینَ وَ مِنَ السُّوءِ سَالِمِینَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى [وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى‏] سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الصَّادِقِینَ وَ عِتْرَتِهِ النَّاطِقِینَ وَ الْعَنْ جَمِیعَ الظَّالِمِینَ وَ احْکُمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ؛

اصحاب حشر و نشرند و مفسّران وحى خدا و والیان امر و نهى حق. خدایا! بر خاتم و قائمشان که پوشیده از عوالم ایشان است درود فرست. خدایا!ما را به درک ایام او و ظهور و قیامش‏ نایل فرما،و از یارانش قرارمان ده،و خوخواهى او قرین کن،و ما را در شمار یاران و دلدادگانش ثبت فرما، و در دولتش شاد و خرّم زنده بدار،و از همنشینى‏اش بهره‏مند ساز و برپادارنده حقش قرارمان ده،و از بدیها به سلامت بدار،اى‏ مهربانترین مهربانان،و سپاس خداى را پروردگار عالمیان،و درودهاى بى‏پایان خدا بر آقایمان محمّد خاتم پیامبران و رسولان، و بر اهل بیت راستگو و خاندان حقگویش باد،و خدا لعنت فرست بر همه ستمکاران،و بین ما و بین آنان‏ داورى کن،اى داورترین داوران.

پنجم: شیخ از اسماعیل بن فضیل هاشمى روایت کرده که گفت: حضرت صادق علیه السّلام این دعا را به من تعلیم داد که آن را در شب نیمه شعبان بخوانم:

أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ الْخَالِقُ الرَّازِقُ الْمُحْیِی الْمُمِیتُ الْبَدِی‏ءُ الْبَدِیعُ لَکَ الْجَلالُ وَ لَکَ الْفَضْلُ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَنُّ وَ لَکَ الْجُودُ وَ لَکَ الْکَرَمُ وَ لَکَ الْأَمْرُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ اقْضِ دَیْنِی وَ وَسِّعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی فَإِنَّکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ کُلَّ أَمْرٍ حَکِیمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشَاءُ مِنْ خَلْقِکَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنِی وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْقَائِلِینَ النَّاطِقِینَ وَ اسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَ إِیَّاکَ قَصَدْتُ وَ ابْنَ نَبِیِّکَ اعْتَمَدْتُ وَ لَکَ رَجَوْتُ فَارْحَمْنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛

خدایا تویى زنده به خود پاینده‏ برتر بزرگ،آفریننده روزى‏بخش،زندگى‏بخش میرانند،آغاز کننده پدیدآورنده،بزرگى توراست،برترى‏ توراست،سپاس از آن توست،نعمت و جود،کرم و فرمان،بزرگوارى‏ و شکر تنها توراست،یگانه‏‌اى،شریکى براى تو نیست،اى یگانه‌اى یکتا،اى مقصود خلق،اى آن‏که نزاده و زاده نشده‏ و برایش همتایى نبوه،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بیامرز و به من رحمت آر،و نیازهاى مهمّ مرا کفایت فرما، بدهکارى‏ام را ادا کن،روزى‏ام را وسعت ده،به درستى که تو در این شب هر کار استوارى را مقدّر می‌کنى،و هرکه از خلق خود را بخواهى روزى می‌دهى،پس مرا روزى ده که تو بهترین روزى دهندگانى،تو گفتى و تو بهترین‏ گوینده و سخن گویى:«از فضل خدا بخواهید»بنابر این از فضلت می‌‏خواهم و تو را قصد کردم‏ و به فرزند پیامبرت اعتماد نمودم،و به تو امید بستم،بر من رحم کن،اى مهربانترین مهربانان.

ششم: دعایى را بخواند که حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله در این شب میخواندند:

اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْیَتِکَ مَا یَحُولُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ مَعْصِیَتِکَ وَ مِنْ طَاعَتِکَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَکَ وَ مِنَ الْیَقِینِ مَا یَهُونُ عَلَیْنَا بِهِ مُصِیبَاتُ الدُّنْیَا اللَّهُمَّ أَمْتِعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْیَیْتَنَا وَ اجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا وَ لا تَجْعَلْ مُصِیبَتَنَا فِی دِینِنَا وَ لا تَجْعَلِ الدُّنْیَا أَکْبَرَ هَمِّنَا وَ لا مَبْلَغَ عِلْمِنَا وَ لا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا مَنْ لا یَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛

خدایا از خشیتت چنان نصیب ما کن،که بین ما و نافرمانى تو حایل شود،و از طاعتت آنچه که ما را به خشنودى‏ات برساند،و از یقین به قدرى که گرفتاریهاى دنیا را بر ما آسان سازد،خدایا مار را به گوشهایمان و دیدگانمان و نیروهایمان تا گاهى که ما را زنده مى‏دارى بهره‏مند گردان،و آن را وارث ما قرار بده،و انتقام ما را بر عهده کسى قرار ده که بر ما ستم روا داشته،و ما را بر کسى‏که با ما دشمنى ورزیده یارى ده،و مصیبت ما را در دین ما قرار نده،و دنیا را بزرگ‏ترین اندیشه و نهایت دانش ما قرار مده،و آن را که به ما رحم نمى‏کند بر ما چیره مکن، به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.

این دعا دعاى جامع و کاملى است که خواندن آن در اوقات دیگر هم،مغتنم‏ است،و از کتاب «غوالى اللئالى» چنین روایت شده که حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله همواره این دعا را می‌‏خواندند.

هفتم: بخواند صلوات هر روز را که هنگام زوال[هنگام ظهر شرعى]می‌خواند: اللّهم صلّ على محمّد و ال محمّد شجرة النّبوّة و موضع الرّسالة…».

هشتم: دعاى کمیل را بخواند که ورودش در این شب است و به طور کامل در باب اوّل گذشت.

نهم: هر یک از ذکرهاى «سبحان اللّه» و «الحمدللّه»و«اللّه اکبر»و«لا اله الاّ اللّه» را صد مرتبه بگوید تا خداى تعالى همه گناهان گذشته او را بیامرزد و حاجت‌هاى دنیا و آخرت او را برآورد.

دهم: شیخ طوسى در کتاب‏ (مصباح) از ابو یحیى در ضمن خبرى در فضیلت شب نیمه شعبان روایت کرده است که گفت: به مولاى خود امام صادق(ع) گفتم: بهترین دعاها در این شب کدام است؟ فرمود: هرگاه نماز عشا را بجا آوردى، دو رکعت نماز به این ترتیب بخوان‏ در رکعت اول سوره«حمد» و سوره «کافرون»و در رکعت دوم سوره«حمد» و سوره«توحید»و چون سلام‏ دادى، بگو: سبحان اللّه ۳۳ مرتبه، والحمدللّه ۳۳ مرتبه و اللّه اکبر ۳۴ مرتبه، سپس بگو:

یَا مَنْ إِلَیْهِ مَلْجَأُ الْعِبَادِ [یَلْجَأُ الْعِبَادُ] فِی الْمُهِمَّاتِ وَ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْخَلْقُ فِی الْمُلِمَّاتِ یَا عَالِمَ الْجَهْرِ وَ الْخَفِیَّاتِ [وَ] یَا مَنْ لا تَخْفَى عَلَیْهِ خَوَاطِرُ الْأَوْهَامِ وَ تَصَرُّفُ الْخَطَرَاتِ یَا رَبَّ الْخَلائِقِ وَ الْبَرِیَّاتِ یَا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَمُتُّ إِلَیْکَ بِلا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَیَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَیْهِ فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعَاءَهُ فَأَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقَالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ وَ تَجَاوَزْتَ عَنْ سَالِفِ خَطِیئَتِهِ وَ عَظِیمِ جَرِیرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ مِنْ ذُنُوبِی وَ لَجَأْتُ إِلَیْکَ فِی سَتْرِ عُیُوبِی اللَّهُمَّ فَجُدْ عَلَیَّ بِکَرَمِکَ وَ احْطُطْ خَطَایَایَ بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ وَ تَغَمَّدْنِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ بِسَابِغِ کَرَامَتِکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهَا مِنْ أَوْلِیَائِکَ الَّذِینَ اجْتَبَیْتَهُمْ لِطَاعَتِکَ وَ اخْتَرْتَهُمْ لِعِبَادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خَالِصَتَکَ وَ صَفْوَتَکَ؛

اى آن‏که پناه بندگان در سختی‌ها به سوى اوست و بندگان در رخدادهاى ناگوار به سوى او پناه می‌برند،اى داناى آشکار و نهان، اى آن‏که خیالات وهم و فکر و آنچه را اوهام در نظر می‌آورد بر او پنهان نمی‌ماند،اى پروردگار خلایق و آفریده‏‌ها،اى آن‏که ملکوت زمین‌ها و آسمان‌ها به دست اوست،تویى خدا، معبودى جز تو نیست، به اینکه معبودى جز تو نیست توسّل می‌جویم،پس اى آن‏که‏ معبودى جز تو نیست، مرا در این شب از کسانى قرار ده که به ایشان نظر کردى و به آنان رحم نمودى و دعایشان را شنیدى پس اجابت کردى و درخواست گذشت از گناهشان را دانستى، پس ایشان را آمرزیدى و از خطاى گذشته و گناه بزرگشان درگذشتى، به تحقیق‏ از گناهانم به تو پناه آوردم و براى پرده‏‌پوشى عیب‌هایم به تو پناهنده شدم، خدایا! با کرم و فضلت بر من ببخش و به بردبارى و گذشت خطاهایم را بریز و مرا در این شب با کرامت کاملت‏ فرو پوشان و از اولیایت که براى طاعتت برگزیدى،و براى عبادتت اختیار کردى‏ و خالص و برگزیده درگاهت نمودى قرار ده.

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْرَاتِ حَظُّهُ وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فَازَ فَغَنِمَ وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ وَ اعْصِمْنِی مِنَ الازْدِیَادِ فِی مَعْصِیَتِکَ وَ حَبِّبْ إِلَیَّ طَاعَتَکَ وَ مَا یُقَرِّبُنِی مِنْکَ وَ یُزْلِفُنِی عِنْدَکَ سَیِّدِی إِلَیْکَ یَلْجَأُ الْهَارِبُ وَ مِنْکَ یَلْتَمِسُ الطَّالِبُ وَ عَلَى کَرَمِکَ یُعَوِّلُ الْمُسْتَقِیلُ التَّائِبُ أَدَّبْتَ عِبَادَکَ بِالتَّکَرُّمِ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ وَ أَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبَادَکَ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ اللَّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَ لا تُؤْیِسْنِی مِنْ سَابِغِ نِعَمِکَ وَ لا تُخَیِّبْنِی مِنْ جَزِیلِ قِسَمِکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ وَ اجْعَلْنِی فِی جُنَّةٍ مِنْ شِرَارِ بَرِیَّتِکَ رَبِّ إِنْ لَمْ أَکُنْ مِنْ أَهْلِ ذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْکَرَمِ وَ الْعَفْوِ وَ الْمَغْفِرَةِ،

خدایا! مرا از کسانی ‏که کوشش‏شان قرین سعادت شد و بهره‌‏شان از خیرات کامل شد قرار ده ‌و نیز مرا از کسانى قرار ده که سلامت یافتند و نعمت‏‌پذیر و رستگار گشته پس بهره بردند و مرا از گزند آنچه پشت سر گذاردم کفایت فرما،و از زیاده‌‏روى‏ در معصیتت نگاه دار، طاعتت و هر آنچه مرا به تو نزدیک می‌‏سازد و مقرّب درگاهت می‌نماید محبوب من قرار ده، سرورم هر فرارى به تو پناه می‌آورد و هر جوینده به تو التماس می‌کند،و هر عذرخواه توبه‏‌کار بر کرم تو تکیه‏ می‌زند،بندگانت را با احترام گذرادن به آنان ادب کردى و تو کریم‏‌ترین کریمانى و بندگانت را دستور به گذشت دادى‏ و تویى آمرزنده مهربان. خدایا! مرا نسبت به آنچه از کرمت امیدوارم بی‌بهره مکن و از نعمت‌هاى کاملت ناامید مساز و از بهره فراوانت که در این شب براى اهل طاعتت مقرّر نموده‏اى بی‌نصیب مکن و مرا از اشرار مخلوقاتت‏ در سپر استوارى قرار ده، پرودگارا هر چند سزاوار آن همه عنایت نباشم، ولى تو اهل کرم و گذشت‏ آمرزشى،

وَ جُدْ عَلَیَّ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ لا بِمَا أَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّی بِکَ وَ تَحَقَّقَ رَجَائِی لَکَ وَ عَلِقَتْ نَفْسِی بِکَرَمِکَ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ اللَّهُمَّ وَ اخْصُصْنِی مِنْ کَرَمِکَ بِجَزِیلِ قِسَمِکَ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذَّنْبَ الَّذِی یَحْبِسُ عَلَیَّ [عَنِّی‏] الْخُلُقَ وَ یُضَیِّقُ عَلَیَّ الرِّزْقَ حَتَّى أَقُومَ بِصَالِحِ رِضَاکَ وَ أَنْعَمَ بِجَزِیلِ عَطَائِکَ وَ أَسْعَدَ بِسَابِغِ نَعْمَائِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ وَ اسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ غَضَبِکَ فَجُدْ بِمَا سَأَلْتُکَ وَ أَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ أَسْأَلُکَ بِکَ لا بِشَیْ‏ءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْکَ.

بر من چنان‏ که شایسته آنى مرحمت فرما،نه چنان‏که سزاوار آنم، زیرا گمانم به تو نیکو است و امیدم بر تو برجا و به کرمت آویخته‌‏ام، پس تو مهربان‏ترین مهربانانى و کریم‏‌ترین کریمانى،خدایا! خاص گردان مرا از روى کرمت به فراوانى روزى و پناه می‌آورم به عفوت از عقابت و بیامرز بر من‏ گناهى را که زشت‏‌خویى آورد و روزى را بر من تنگ می‌کند،تا به خشنودى درخورت بپا خیزم،و به فراوانى‏ عطایت متنعم شوم و به نعمت‌هاى کاملت خوشبخت شوم، هرآینه به آستانت پناه آوردم،و متعرّض کرمت شدم و به عفوت از مجازاتتو به بردبارى‌ات از خشمت پناه بردم،پس ببخش مرا آنچه که از تو درخواست نمودم،و به‏ به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم،از تو می‌‏خوا هم به حق خودت نه به چیزى که بزرگتر از تو باشد که چیزى بزرگتر از تو نیست.

آنگاه به سجده می‌روى و می‌گویى: پرودگارا «یاربّ» بیست مرتبه،خدایا «یا اللّه» هفت مرتبه،جنبش و نیرویى جز به خدا نیست هفت مرتبه،خواست خواست خدا است ۱۰ مرتبه، نیرویى جز به خدا نیست ۱۰ مرتبه،پس صلوات می‌فرستى بر پیامبر و آل او علیهم‌السّلام و از خدا حاجت خود را می‌خواهى،پس سوگند به خدا که اگر در پى این عمل،به عدد قطرات باران حاجت بخواهى هرآینه‏ خدا(عزّ و جل)به کرم فراگیر و فضل بزرگش، آن حاجت را به تو می‌رساند.

یازدهم: شیخ طوسى و کفعمى فرموده‌‏اند که در این شب این دعا را بخواند:

إِلَهِی تَعَرَّضَ لَکَ فِی هَذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَکَ الْقَاصِدُونَ وَ أَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطَّالِبُونَ وَ لَکَ فِی هَذَا اللَّیْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِزُ وَ عَطَایَا وَ مَوَاهِبُ تَمُنُّ بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاءُ مِنْ عِبَادِکَ وَ تَمْنَعُهَا مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنَایَةُ مِنْکَ وَ هَا أَنَا ذَا عُبَیْدُکَ الْفَقِیرُ إِلَیْکَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ فَإِنْ کُنْتَ یَا مَوْلایَ تَفَضَّلْتَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ عُدْتَ عَلَیْهِ بِعَائِدَةٍ مِنْ عَطْفِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْخَیِّرِینَ الْفَاضِلِینَ وَ جُدْ عَلَیَّ بِطَوْلِکَ وَ مَعْرُوفِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما إِنَّ اللَّهَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ.

الهى در این شب روى آوردند به سوى تو روى آورندگان،و قصد تو نمودند قصدکنندگان و فضل و احسانت را آرزو کردند جویندگان،از جانب تو در این شب نسیم‌هاى رحمت و هدایا و عطاها و مواهبى است که‏ به هرکس از بندگانت بخواهى تفضّل می‌کنى،و از هرکس که پیشینه عنایتت شامل حال او نشده باز می‌دارى، هم اینک من این بنده کوچک تو، نیازمند به تو، احسان و نیکی‌ات را آرزومندم، چنانچه اى مولاى من در جایگاهى که در این‏ شب بر یکى از بندگانت احسان نمودى و بر او جایزه‏‌اى عطا کردى، پس بر محمّد و خاندان‏ محمّد که پاکان و پاکیزگان و نیکوکاران و برترینند درود فرست و از نعمت و نیکی‌ات بر من ببخش اى پروردگار جهانیان،و درود خدا و سلام بسیار بر محمّد خاتم پیامبران و خاندان پاکش باد،به درستى که خدا ستوده‏ و بزرگوار است. خدایا! تو را می‌خوانم آنچنان‏ که فرمان دادى، پس دعایم را به اجابت برسان همانطور که وعده فرمودى،که تو هرگز از وعده‏ خویش تخلّف نکنى.

و این دعایى است که در سحرها در  پى نماز شفع خوانده می‌شود.

دوازدهم: نماز جناب جعفر طیّار را بجا آورد، چنان‏که شیخ از امام رضا(ع) روایت کرده است.