انشا درمورد سیزده بدر
انشاء درباره روز سیزده بدر «۱۳ فروردین»
سیزده بدر را بعنوان آخرین روز تعطیلات عید می‌شناسیم که به تفریح و گردش در طبیعت اختصاص دارد اما این روز علاوه بر آداب و سنت‌هاي شناخته شده فلسفه‌اي نیز دارد.
سیزده‌بدر در واقع سنت ایران باستان است که به مناسبت پیروزی خدای باران بر دیو خشک‌سالی آیوش جشنی برگزار می‌شده است. این جشن از قبل از دوران اشو زرتشت یعنی حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح رواج داشته است.
سیزدهمین روز از ماه فروردین روز تشتر یا تیر نام دارد. خدای تیر همان خدای باران است و بنا بر عقیده‌ي زرتشتیان برای پیروزی خدای باران درسال جدید و شکست دیو خشک‌سالی مردم باید در روز تیر از این خدا یادکرده و از او طلب بارش باران کنند.
پیشینه جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند. درباره روز سیزده‌بدر نیز روایتی وجوددارد که جمشید، شاه پیشدادی، در دشت سرسبز و صحرا خیمه برپا کرده و روز سیزده نوروز را آنجا سپری میکند. او برای چندین سال اینکار را تکرار کرد و به‌مرور به شکل آیینی برای ایرانیان درآمد.
همه ی ساله ایرانیان نیز روز سیزده فروردین را از خانه بیرون رفته ودر دامن طبیعت روز خودرا سپری میکنند در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروز مردم در روز سیزدهم که روز خدای باران بود به دشت و صحرا می‌رفتند و به شادمانی می‌پرداختند و طلب بارش باران از خدا میکردند.
سیزده به در
امروزه نیز زرتشتیان از صبح روز تشر سفره‌هاي نوروزی خودرا جمع کرده، آجیل و شیرینی‌هاي مانده رابا خود برداشته و به طبیعت می برند.آن‌ها تمام روز را در طبیعت به شادی میپردازند.در مورد نحس بودن سیزده بدر عقاید مختلفی وجوددارد. تا کنون هیچ مدرک تاریخی یافته نشده است که نشان دهنده نحسی روز سیزده باشد بلکه ایرانیان روز سیزدهم نوروز را روزی نیکو و خجسته می‌دانسته‌اند.
بعضی معتقدند نحسی سیزده ناشی از پیوند زرتشتیان با مسیحیان است که به مسلمانان نیز منتقل‌شده است. مسیحیان معتقدند آخرین شام مسیح که در آن به او خیانت کردند سیزده نفر بودند و ازاین‌رو سیزده را شماره نحسی میدانند.
همچنین واژه سیزده بدر دو معنی رابه ذهن متبادر میکند. گفته میشود سیزده‌بدر به معنای «در کردن نحسی سیزده» میباشد. اما زمانی که کمی به واژه‌ها دقت کنیم متوجه میشویم می توان از این لغت برداشت دیگری داشت. در معنای دره و دشت نیز می دهد پس سیزده‌بدر به معنی «سیزدهم به‌سوی در و دشت رفتن» است، این یعنی بیرون رفتن و گذراندن روز در دل طبیعت.
دور انداختن سبزه ها هم به این دلیل بود که ایرانیان باستان عقیده داشتند بدی‌ها و مریضی‌ها دراین سبزه جمع شده و با به آب دادن یا به دور انداختن آن، این پلیدی‌ها و مریضی‌ها را از خود دور میکردند.ما ایرانی‌ها جشن‌هاي زیبایی را از نیاکانمان به ارث برده‌ایم و با برپایی آن ها میراث آن ها را زنده نگه می‌داریم و چه خوب که در سیزده بدر به فلسفه آن نیز دقت کنیم.
