آمپول دپومدرول برای چیست؟

موارد مصرف دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)
الف) التهاب.
متیل پردنیزولون استات.
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات.
ب) شوک.
پ) لوپوس نفرایتیس شدید.
ت) درمان یا کم کردن نواقص حسی و حرکتی ایجاد شده بوسیله صدمه حاد نخاعی.
ث) داروی کمکی در درمان پنومونی پنوموسیستیس ژیرووسی (کارینی).

موارد و مقدار مصرف دپومدرول(Methylprednisolone Acetate):
‏
الف) التهاب.
متیل پردنیزولون استات
بزرگسالان: مقدار ‏mg/day 80 -10‎‏ تزریق عضلانی، یا هر ۵-۱ هفته، برحسب نیاز، ۸۰-۴ میلی گرم به داخل مفاصل و ‏بافت نرم، و یا ۶۰-۲۰ میلی گرم به داخل ضایعه تزریق می‌شود.
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات.
بزرگسالان: مقدار ۲۵۰-۱۰ میلی گرم هر چهار ساعت تزریق عضلانی یا وریدی می‌شود.
کودکان: مقدار ‏mg/kg/day 0.2-0.03‎‏ یا ‏mg/m2/day 6.25 -1‎‏ یک یا دوبار در روز تزریق عضلانی می‌شود.

ب) شوک: ۱۰۰۰- ۲۵۰ میلی گرم متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات وریدی در فواصل ۲ تا ۶ ساعت یا شروع با ‏mg/kg ‎‎۳۰‎‏ وریدی و هر ۴ تا ۶ ساعت در صورت لزوم تکرار می‌شود یا پس از دوز اولیه وریدی ‏mg/kg 30‎، انفوزیون وریدی ‏هر ۱۲ ساعت برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت.

پ) لوپوس نفرایتیس شدید:
بزرگسالان: ۱ گرم وریدی در مدت ۱ ساعت برای ۳ روز. سپس درمان به صورت خوراکی با دوز ‏mg/kg 0.5‎‏ روزانه ‏ادامه می‌یابد.

ت) درمان یا کم کردن نواقص حسی و حرکتی ایجاد شده بوسیله صدمه حاد نخاعی:
بزرگسالان: ‏mg/kg 30‎‏ وریدی در مدت ۱۵ دقیقه برای شروع سپس در مدت ۴۵ دقیقه ‏mg/kg/h 5.4‎‏ در ساعت برای ‏‏۲۳ ساعت انفوزیون می‌شود.

ث) داروی کمکی در درمان پنومونی پنوموسیستیس ژیرووسی (کارینی) :
بزرگسالان و کودکان ۱۳ سال و بزرگتر: ۳۰ میلی گرم وریدی دو بار در روز برای ۵ روز، ۳۰ میلی گرم وریدی روزانه ‏برای ۵ روز، ۱۵ میلی گرم وریدی روزانه برای ۱۱ روز (یا تا پایان دوره مصرف آنتی بیوتیک). ‏
‏

تداخل دارویی دپومدرول(Methylprednisolone Acetate) :‏

در صورت مصرف همزمان، آدرنوکورتیکوئیدها ممکن است اثرات داروهای خوراکی ضد انعقاد را از طریق مکانیسم ‏های ناشناخته‌ای کاهش دهند.
گلوکوکورتیکوئیدها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلاتها را افزایش می‌دهند.
این دارو سبب زیادی قند خون می‌شود. بنابراین، تنظیم مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پایین آورنده قند، به ‏هنگام مصرف همزمان این داروها ضروری است. متیل پردنیزولون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف ‏داروهای مدر یا آمفوتریسین ‏B‏ را تشدید کند.
باربیتوراتها، فنی توئین و ریفامپین در صورت مصرف همزمان با متیل پردنیزولون، ممکن است موجب کاهش اثرات ‏کورتیکواستروئید شوند، زیرا این داروها متابولیسم کبدی را افزایش می‌دهند.
کلستیرامین و ضد اسیدها اثر کورتیکواستروئیدها را با جذب سطحی آنها کاهش داده و در نتیجه موجب کاهش مقدار جذب ‏این داور می‌گردند.
مصرف همزمان با استروژنها ممکن است متابولیسم آن را کاهش دهد.
مصرف همزمان با داروهای زخم زا، مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ممکن است خطر بروز زخم گوارشی را ‏افزایش دهد.
استفاده تو ام با ترکیبات آنتی کولین استراز می‌تواند ضعف زیادی ایجاد کند.
می توانند سطح سیکلوسپورین را افزایش دهند. با احتیاط مصرف شود.
در دوره مصرف کورتیکواستروئید از واکسنها استفاده نکنید چرا که کارایی واکسن در این دوران کم می‌شود. ‏

موارد منع مصرف دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)

حساسیت مفرط به اجزای فرآورده‌های آدرنوکورتیکوئید، عفونت سیستمیک قارچی و در نوزادان نارس.

موارد احتیاط : زخم گوارشی، بیماری کلیوی، زیادی فشار خون، پوکی استخوان، دیابت، اختلالات ترومبوآمبولیک، حملات تشنجی، میاستنی گراو، نارسایی قلبی ( HF)، سل، کم کاری تیروئید، سیروز کبدی، بی ثباتی روانی، تمایلات پسیکوتیک، دیورتیکولیت، کولیت اولسراتیو، آناستوموز اخیر روده، عفونت هرپس سیمپلکس چشمی.

عوارض جانبی دپومدرول (Methylprednisolone Acetate)
اعصاب مرکزی: احساس سرخوشی، بی خوابی، سردرد، رفتار پسیکوتیک، سودوتومور مغزی، تغییرات ذهنی، عصبانیت، بی قراری.
قلبی ـ ‌عروقی: HF، زیادی فشار خون، خیز، آریتمی، ارست کشنده و کلاپس گردش خون (به دنبال دوزهای بزرگ و تزریق وریدی سریع)، ترومبوآمبولیزم و ترومبوفلبیت.
پوست: تأخیر در بهبود زخم، آکنه، بثورات پوستی، هیرسوتیسم.
گوش، حلق، بینی، چشم: آب مروارید، گلوکرم.
دستگاه گوارش: زخم گوارشی، تحریک، افزایش اشتها، تهوع، استفراغ، پانکراتیت.
متابولیک: کمی پتاسیم خون، زیادی قند خون، توقف رشد در کودکان، عدم تحمل کربوهیدرات، هیپوکلسمی، حالت کوشینگوئید (buffalo hump, moonface، چاقی مرکزی).
عضلانی – اسكلتی: ضعف، عطسه، استئوپروز.
ادراری: بی نظمی قاعدگی.
سایر عوارض: بی کفایتی حاد غده فوق کلیوی ممکن است با افزایش استرس (عفونت، جراحی، ضربه) یا قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از مصرف طولانی مدت آن، بروز کند. ابتلا به عفونتها.

هشدارها

۱٫ استفاده طولانی مدت متیل پردنیزولون در كودكان می تواند منجر به مهار رشد شود.
۲٫ بدنبال مصرف این دارو ممكن است آزمایشات بررسی عملكرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق كلیوی دچار اختلال شود.
۳٫ در افراد مسن و بخصوص خانم های یائسه، احتمال ایجاد پوكی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
۴٫ تجویز سریع داخل وریدی مقادیر زیاد این دارو، ممكن است موجب كولاپس قلبی-عروقی گردد.
۵٫ تجویز مقادیری از دارو كه موجب تضعیف سیستم ایمنی می گردد، می تواند موجب كاهش پاسخ آنتی بادی سرم در هنگام تجویز همزمان واكسن های حاوی ویروس زنده گردد.

نکات قابل توصیه

۱٫ از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده طولانی(بیش از ۳ هفته) پرهیز شود.
۲٫ در طول درمان ، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مكمل های پتاسیم توصیه می شود.
۳٫ معاینات چشم پزشكی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.